In september werd ik door collega kinderboekenschrijver Rian Visser uitgenodigd om een gedicht te schrijven voor raadgedicht.nl. Dat was superleuk om te doen! Lees hier welk gedicht ik inzond, uiteraard met het ontbrekende woord:
Mensen mochten een aantal dagen nadenken over het ontbrekende woord. Er deden ook héél veel schoolklassen mee! Zelfs uit België! Uit alle antwoorden ontstond een grote woordenwolk. Een wolk met alle mogelijke optie voor het ontbrekende woord:
Het antwoord was natuurlijk ‘wolken’.
Vervolgens werd ik gevraagd een reactie te schrijven. Dit is wat ik schreef:
Het is grappig om te zien hoe andere hoofden tot andere woorden komen. Veel mensen hebben het goed geraden. Of ze zitten dichtbij met woorden als pluimen, nevels, mist en dauw. Feitelijk zijn al die antwoorden waar. Er komen geen wolken uit de grond, maar het is dauw of mist wat ’s ochtends over de velden trekt. Enige verschil is dat dit een gedicht is. Als dichter roep je bepaalde beelden op, terwijl je stiekem iets anders bedoelt.
Schapen, walvissen en zwanen vind ik erg origineel! Je zou maar witte zwanen uit het gras zien optrekken. Een soort zwanenmeer. Er is zelfs iemand die het woord pluikjes heeft geraden. Dat woord moest ik opzoeken. Ik ben er nog niet achter wat het betekent, maar pluikjes klinken als fijne, kleine wolkjes.
Dan is er nog een spannende categorie: met woorden als geesten en wieven. Ze maken het gedicht onverwacht grimmig. Of misschien zijn het lieve spoken?
